Pomoc pedagogiczno-psychologiczna

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka oraz na identyfikacji indywidualnych możliwości psychofizycznych oraz czynników środowiskowych, które wpływają na jego funkcjonowanie w przedszkolu. Celem udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu jest wspieranie potencjału rozwojowego dziecka oraz stworzenie warunków umożliwiających aktywne i pełne uczestnictwo dziecka w życiu przedszkola i w społeczeństwie.

 

Potrzeba objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną może wynikać z różnych czynników, takich jak:

  • niepełnosprawność;
  • niedostosowanie społeczne;
  • zagrożenie niedostosowaniem społecznym;
  • zaburzenia zachowania lub emocji;
  • szczególne uzdolnienia;
  • specyficzne trudności w uczeniu się;
  • deficyty kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;
  • choroby przewlekłe;
  • sytuacje kryzysowe lub traumatyczne;
  • niepowodzenia edukacyjne;
  • zaniedbania środowiskowe związane z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;
  • trudności adaptacyjne związane z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związane z wcześniejszym kształceniem za granicą.

Organizowaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej zajmuje się dyrektor przedszkola. Pomocy udzielają nauczyciele oraz specjaliści, w szczególności: psycholog, logopeda, terapeuta pedagogiczny. Współpracują z rodzicami, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, innymi przedszkolami i placówkami oraz organizacjami pozarządowymi i instytucjami działającymi na rzecz dzieci i rodziny.

 

Formy udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu realizowana jest na kilka sposobów, między innymi poprzez:

  • bieżącą pracę z dzieckiem;
  • zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów;
  • zajęcia rozwijające uzdolnienia (dla dzieci szczególnie uzdolnionych);
  • zajęcia specjalistyczne, takie jak korekcyjno-kompensacyjne
  • zindywidualizowaną ścieżkę realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dla dzieci, które ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć wychowania przedszkolnego lub zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych (objęcie dziecka zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni);
  • porady i konsultacje, warsztaty i szkolenia dla rodziców i nauczycieli.

 

Zadania nauczycieli i specjalistów pracujących w przedszkolu obejmują:

  • przeprowadzenie obserwacji pedagogicznej, której celem jest: podjęcie działań wspierających rozwój kompetencji i potencjału dziecka w celu zwiększenia efektywności uczenia się i poprawy funkcjonowania;
  • współpracę z poradnią w procesie diagnozy i postdiagnozy;
  • pomoc specjalistów psychologiczno-pedagogicznych dla nauczycieli w dostosowaniu metod pracy do możliwości psychofizycznych dziecka;
  • ocenę skuteczności udzielonej pomocy i wnioskowanie o dalsze działania mające na celu poprawę funkcjonowania dziecka.

Dodatkowo, zadania specjalistów obejmują:

  • wczesne wykrycie u dziecka nieprawidłowości rozwojowych i podjęcie wczesnej interwencji;
  • analizę i ocenę gotowości dziecka do nauki w szkole – zwłaszcza w przypadku realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego;
  • rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka;
  • określenie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień dziecka;
  • rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych dzieci lub trudności w funkcjonowaniu, które utrudniają ich uczestnictwo w życiu przedszkola.

 

Co należy zrobić, gdy rodzice dostarczą do przedszkola orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego?

Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego jest podstawą objęcia dziecka kształceniem specjalnym. Przedszkole musi zapewnić realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. Za realizację tych zaleceń odpowiedzialny jest dyrektor. Po dostarczeniu przez rodzica orzeczenia dziecka dyrektor ma obowiązek powołania zespołu do udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w skład którego wchodzą nauczyciele i specjaliści prowadzący zajęcia z dzieckiem.

Zespół opracowuje indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET) po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka (WOPFU), uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, we współpracy, w zależności od potrzeb, z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną.

 

 

§ Podstawa Prawna